Fixo a carreira eclesiástica na Universidade Pontificia de Comillas e ordenouse en 1922. Licenciouse en Dereito Canónico e fixo o doutoramento en Filosofía e Teoloxía. En 1927 foi nomeado cóengo lectoral de Lugo e director do Seminario e dirixiu temporalmente o xornal La Voz de la Verdad. Foi asesor espiritual da Escola Nocturna Obreira de Lugo durante a Segunda República. O seu interese pola cultura e, especialmente, pola arquitectura, levouno a presidi-la Comisión Provincial de Monumentos.
Escribiu Iglesias románicas de la provincia de Lugo e Artistas que trabajaron en la catedral lucense.