En 1918 gañou a oposición para o cargo de escultor anatómico da Facultade de Medicina en Santiago e en 1919 instalou un taller de escultura. As súas ensinanzas chegaron a moitos escultores, sobre todo durante o seu cargo de profesor na Escola de Traballo de Santiago de Compostela.
Unha das súas obras máis importantes foi a talla de San Francisco, encargada polo propio convento, coa que obtivo a Primeira Medalla da Exposición Nacional. A Segunda Medalla obteríaa tamén coa súa obra O Tesouro. Igualmente son dignas de mención as súas obras Picariña, Filliña, Naiciña, Virgen de Tanxil e Cristo de Moyá.Tamén realizou obras para países hispanoamericanos como La Virgen de los Desamparados (1949), destinada a Buenos Aires.