Currículum

Carmiña Correa nace no seo dunha familia humilde formada polos pais e sete irmáns (cinco mulleres e dous homes). Os anos da guerra civil e a posguerra sorprenderon a Carmiña en idade escolar. A escola de Vilar, a onde asistía, unhas veces estaba aberta e a maioría pechada, a do Cádavo quedaba demasiado lonxe (cinco quilómetros), non obstante ela, e cando os labores llo permitían, non deixaba de acudir. Carmiña tiña daquela unha prima en Madrid, coa que lle unía unha moi boa relación. No Queirogal eran moitas bocas a comer, por iso pasa longas tempadas na capital de España. E é así como con nove anos decide quedar a vivir en Madrid, xa que non vía ningún tipo de futuro na súa terra natal. Primeiro como empregada de fogar e máis tarde como empregada nunha tenda, foron pasando os anos. Un bo día, a través da prensa, viu un anuncio onde solicitaban unha rapaza para un laboratorio cinematográfico. A súa estupenda figura e o seu don de xentes fixo que o posto a cubrir fora para ela. Así comezou o seu periplo polo cine. No laboratorio montaba películas, facía empalmes para as deterioradas e todo tipo de traballo relacionado coas películas. Era un traballo moi delicado e incluso perigoso dado o material co que se traballaba naqueles anos, acetatos altamente inflamables. Durante a montaxe da película de Rovira Beleta, El expreso de Andalucía (1956), e do que se encargaban os laboratorios nos que traballaba Carmiña, o propio director ofreceulle un pequeno papel na película. Pese a que lle daba moita vergoña verse ó lado de Jorge Mistral, Marisa de Leza, Carlos Casaravilla, Vicente Parra, Antonio Casas ou José Luís López Vázquez, non o pensou dúas veces e aceptou o ofrecemento. Foi a súa entrada no cine.