Emigrou a Brasil ós doce anos e recibiu clases de debuxo e pintura. Na Exposición de Belas Artes de Río de Xaneiro obtén a segunda medalla.En 1929 volve definitivamente a Goián e continúa expoñendo en Brasil e España. Ademais das coleccións de Brasil e España, foi representado en case tódolos museos de Galicia e o Museo de Lugo dedicoulle a 'Sala Antonio Fernández'.
A extraordinaria sensibilidade de Antonio Fernández Gómez reflíctese na súa pintura, sinxela e chea de luz. Con asociacións de verdes, azuis e ocres retrata espléndidos paisaxes e montañas e animais como no seu óleo Atardecer na montaña. Das exposicións celebradas entre 1922 e 1936 son os seus lenzos Vueltas al aprisco, Viernes Santo, As fiandeiras, Rebaño, Paisaje con ovejas e outros máis de tema pastoril.Nos últimos anos céntrase en paisaxes mariñas.