Estudou Maxisterio e fixo a especialidade de Instrutora Xeral en Las Navas de Marqués (Ávila). A súa vida profesional desenvolveuse no ámbito do ensino en Viveiro, impartindo clases de Matemáticas no Colexio de Cristo Rey, tamén profesora no Colexio Landro e a partir do ano 1967 traballou como Profesora de Educación Física no Instituto "Irmans Vilar Ponte" ata a súa xubilación. Durante anos compaxinou o seu traballo levando a dirección do Centro Social da Delegación de Cultura (Xunta de Galicia), cargo que deixou por razóns de incompatibilidade.
Dende moi nova dedicouse de xeito moi activo á vida cultural de Viveiro, formou parte na fundación da Feira de Artesanía, en comisións de festas; na directiva do Casino...
Foi membro do Consello de Cultura da Deputación Provincial de Lugo
pero dun xeito especial ten no seu haber dúas grandes paixóns; a primeira a súa dedicación dentro da Cultura ao folclore, ocupándose e ensinando aos grupos de coros e danzas dende os 15 anos, facendo traballos de recompilación e investigación de pezas a punto de desaparecer. Participou co seu grupo en concursos nacionais e estranxeiros, quedando sempre clasificados entre os primeiros, por exemplo en TVE, en "Camiños e Cancións", competiu con grupos de toda España e quedou no 3º Posto-. En 1969 recibiron o título de “Vivarienses do ano”. Co devandito grupo actuou en máis de 150 festivais e tamén ante os Reis de España recibindo a súa felicitación.
É a fundadora da Asociación Cultural "Bágoas dá Terra", que preside dende 1985 e a través da cal promove, exposicións, mesas redondas, cine-fórum, talleres, conferencias, museos etnográficos e todo o relacionado coas artes tradicionais. Dentro da Asociación crea as Escolas de Danza, Gaita, Pandereteiras e un grupo de música folk.
Organizou durante 10 anos o "Aquelarre na eira dás meigas", un espectáculo que é unha especie de simbiose entre danza e teatro e elaborou os seus guións sempre baseados en lendas da nosa zona.
Dende o ano 1979 dirixe e organiza a Mostra Folklórica Internacional de Viveiro, festival que trae o folclore mundial e polo que pasaron máis de 300 grupos dos cinco continentes. O devandito festival está integrado en CIOFF organismo da ONU- UNESCO con status B e en cuxa organización a nivel de España é membro da súa Directiva.
En 1997 foi nomeada “Lucense do ano”, pola súa dedicación á Cultura. Nese mesmo ano recibe en Viveiro o “Premio á Cultura” que lle entrega o Consorcio de Turismo. No ano 2008 a Corporación do Concello de Viveiro concédelle a Medalla de Oro da Cidade de Viveiro, sendo ata o momento a única muller que a posúe.
A súa segunda paixón é a Semana Santa; tendo a sorte de vivila nunha cidade como Viveiro, que a sente e a representa por unha parte coa espiritualidade que require e por outra coa forza cultural e turística que lle dá vida (de aí a súa consecución de Interese Turístico Internacional).
É filla de fundadores de confrarías, por parte de pai da Confraría do Cristo da Piedade e por parte de nai, da Irmandade de Mulleres da Santa Cruz.
Dende o ano 2000 é a Irmá Maior da Irmandade de Mulleres da Santa Cruz, remodelando a devandita Irmandade, e así no ano 2003 ao conmemorar o 50 aniversario da mesma, convértea nunha organización exclusivamente de mulleres. A día de hoxe é a Confraría de maior número de confrades, contando con 950.
No ano 2010 e co ánimo de crecer e completar o ciclo cronolóxico que se segue na nosa Semana Santa, organiza unha nova Procesión "A Esperanza da Resurreción" no sábado santo antes da Vixilia Pascual, para iso trae unha imaxe da Esperanza, do escultor Romero Zafra e á que o pobo de Viveiro xa lle ten gran devoción. Coa devandita confraría organiza ademais o Vía Crucis de mulleres o martes Santo e o venres a sección de María ao pé da Cruz na Procesión da Paixón.
É membro da xunta de Confrarías da Semana Santa de Viveiro, sendo a voceira da mesma elixida durante varios mandatos para o devandito cargo.
Casada con José Oscar Soto Loureiro, maxistrado; ten dou fillos e cinco netos.