Currículum

Con nove anos marchou cos seus padres a vivir a Madrid, comezando os seus estudios no colexio dos Escolapios de San Antonio Abad. Despois do primeiro curso de bacharelato, pasou ó Seminario matritense para cursar estudios eclesiásticos. Ó remate dos cursos filosóficos, foi enviado como bolseiro da súa diocese ó Pontificio Colexio Español de Roma, cidade na que fixo o doutoramento despois de catro anos en Sagrada Teoloxía (Universidade Gregoriana de Roma) e en Filosofía (Academia Pontificia de Santo Tomás de Roma). Cursou, ademais, un ano de Sagrada Escritura no Instituto Pontificio Bíblico, para logo licenciarse en Dereito Canónico na Universidade Pontificia de Toledo. Foi ordenado sacerdote o 14 de xullo de 1912. Desde 1913 ata 1921, ocupou as cátedras de Metodoloxía e Crítica Histórica, Grego Clásico, Hebreo e Teoloxía Fundamental (no Seminario de Madrid). En 1920 obtivo por oposición unha coenxía da que tomou posesión en febreiro dese año. Durante nove anos foi secretario de Cámara e Goberno do bispado de Madrid, ata que en 1930 pasou a se-lo seu provisor e tenente vicario xeral. En 1935 foi nomeado bispo de Mondoñedo, consagrado na Catedral de Madrid por Leopoldo Eijo Garay, onde ocupou ese posto durante nove anos. En 1944 foi nomeado bispo de Oviedo, onde estivo algo máis de catro anos. Durante o seu pontificado impulsou a Obra de Exercicios Espirituais; creou a escolanía e formulou o “voto” de Covadonga. Preconizado arcebispo de Tarragona, tomou posesión o 22 de xaneiro de 1949. O 12 de xaneiro de 1953 Pío XII nomeouno cardeal e conferiulle o titulo da igrexa romana de san Vital, unha das máis antigas de Roma.