Manuel Comellas Coimbra


Categoría: Escritor
Fecha de Nacimiento: 30 de abril de 1853 (†3 de junio de 1925)
Lugar de Nacimiento: Ferrol (A Coruña)
 Currículum

Fue uno de los fundadores de El Correo Gallego (1878) del que también fue director. Escritor, en gallego y castellano, fue muy valorado en su época en las numerosas publicaciones periódicas de aquel momento. Formó parte muy activa en el “Rexurdimento”.

 Obras realizadas

Participó en numerosos certámenes literarios en los que consiguió numerosos premios, y era un habitual en las tertulias de más fama. Su actividad cultural en Galicia fue intensa, constante y de gran calidad. Su obra literaria es numerosa, aunque, en libro, nunca fue publicada. Podemos catalogarla en dos bloques:

1) Poemas: odas, elegías y poemas de circunstancias y costumbristas.

2) Teatro: Pilara ou Grandezas d'os humildes, fantasía dramática en tres partes, publicada en 1920. No fue reimpresa desde entonces. Su estreno en Ferrol tuvo un gran éxito.

También fue fundador y profesor del Colegio Comellas de Ferrol (1877-1934), donde estudiaron, entre otros, Francisco Franco y Ricardo Carvalho Calero.

“Don Manuel Comellas Coimbra figura como autor dramático galego pola súa obra Pilara. Foi estreada no teatro Jofre de Ferrol o 23 de agosto de 1919, e novamente representada no mesmo teatro o 6 de setembro do mesmo ano. Imprentouse ao seguinte nos talleres de El Correo Gallego. É unha peza de ambiente mariñeiro, de desenrolo dramático, pero de desenlace fiz. Ten como segundo tíduo Grandezas dos humildes, i é evidente n-ela unha intención moral. O escritor non percuróu somente un fin artístico: quixo tamén dar unha lición de ética, e n-iste senso a súa obra cóntase antre as que constituien o teatro educativo. Contén unha apoloxía do carácter dos peixeiros e unha condenación do caciquismo. No primeiro aspeito o patrón Sidro e súa filla Isabel. A perseguizón da moza pol-o home da vila relaciónaa asimismo, co Lubicán, de Cotarelo”. (Carballo Calero R., Historia da literatura galega contemporánea, Galaxia, Vigo 1975, pp. 433-435).

“Alí acodimos os seus discípulos de entón, os seus discípulos de antano a escoitalo, silenzosos, no seu derradeiro viaxe”. En la lápida de su hogar natal se puede leer: “Bó ferrolán, bó periodista. Mestre de tres xeracións de estudantes”.

En Mandiá, en la “Finca”, tenía árboles y plantas exóticas, importadas de Japón y de muchos otros lugares. Era un excelente botánico. Llegó a tener una gran fortuna, que utilizó para causas benéficas y dejó parte de su herencia a la Real Academia Galega.

Fue condecorado por la Santa Sede, en 1901, por el papa León XIII. En 1905, publicó Catecismo Social, según las enseñanzas de la Encíclica "RerumNovarum" de León XIII.

Era un ferviente católico.

 Otros datos de interés

PREMIOS:

1877. Palma de Plata en los Juegos Florales de A Coruña: A María Pita.

1882. Palma de Oro en los Juegos Florales de A Coruña: A Galicia (Nosa nai Galicia).

1888. Mejor artículo periodístico.

1888: Imperio Industrial.

1892. Mejor artículo periodístico.

1892: A Libertade.

1897. Premio Círculo Católico de Obreros: El Cristo de Candás.

1899. Premio Círculo Católico de Obreros: Doce Cantares Gallegos.

1899. Emprendedor social, premio Quevedo de la Fundación Correo Gallego

1900. Premio "Mellor poesía curta galega 1900": A Enfermidade.

1901. Premio "Hombre de confianza de S.S. León XIII": Catecismo Rerum Novarum. Según las normas de León XIII.

1909. Premio Honorífico de la Real Academia Gallega.

1919. Mejor obra teatral dramática de Galicia: Pilara, a grandeza dos humildes.

1930. Una calle de Ferrol Viejo y el Centro de Salud de esa parte de Ferrol llevan su nombre.